Draag jij ook zoveel met je mee? 

En geeft je dat letterlijk een last op je schouders? Die je pijn doet en je in je bewegingen beperkt. Je omlaagdrukt. Die last die maakt dat je piekert. Misschien wel overspanningsklachten hebt, of een burn out. Draag je boosheid mee? Op je baas, partner, kinderen?

Angst, dat je niet goed genoeg bent. Of dat het wel weer mis zal gaan, want dat ging het al zo vaak. Verdriet, voor wat je verloren bent en nog zo graag had willen hebben. Schuld. Als jij doet wat je echt wilt dan gaat dat ten koste van de ander.

Schaamte….

Als je veel met je meedraagt en daar ook steeds weer aandacht aan geeft kan die last letterlijk te zwaar worden. Je krijgt lichamelijke en psychische klachten.

Laat achter in het bos

Het bos is de perfecte plek om achter te laten wat je niet meer dient. Dat wat je minder aandacht wilt gaan geven. Het bos helpt je om je focus te verplaatsen naar wat je ruimte geeft. Het lichter voor je maakt. Dat wat je kan en mag loslaten. Voor jezelf.

De laatste tijd is er tijdens de sessies veel aan het bos toevertrouwd. Er is door mijn cliënten met stokken gegooid die staan voor schoonmoeders. Liefdevol takken verplaatst met de boodschap, dankjewel, ik geef dat wat ik gedragen heb weer terug aan jou.

Stukjes angst zijn onder bomen neergelegd. Er is gehuild, tranen vielen op paden en werden om de liefdevolle omarming van de beuken een glimlach.

Meegenomen werd het gevoel van veiligheid en steun. Verbinding, met jezelf en de natuur. Het gevoel deel uit te maken van een groter geheel. De vogeltjes, het mos, het zachte licht door de bomen gaf troost, hoop en vertrouwen.

Het bos, elke sessie is anders.

Elke sessie is waardevol, door het bos met zijn liefdevolle aanwezigheid.

Wat wil jij achter je laten en van je schouders laten glijden?

Graag hoor ik het.

Je mag me mailen of reageren onder dit bericht.